Twoje źródło informacji o ciekawych atrakcjach i wygodnych noclegach w Polsce.
Muzeum Techniki i Przemysłu powstało w 1929 roku.
Jego organizatorem oraz pierwszym dyrektorem był inż. Kazimierz Jackowski.
W czasie II wojny światowej i bezpośrednio po jej zakończeniu Muzeum uległo zniszczeniu.
1952 rok - w czasie drugiego powojennego Kongresu Techników Polskich grono inżynierów wystąpiło z wnioskiem o potrzebę reaktywowania Muzeum.
Wniosek został przyjęty. Opiekę nad reaktywowaną placówką: Muzeum Techniki powierzono Naczelnej Organizacji Technicznej.
1955 rok - Muzeum otrzymało siedzibę w oddawanym wówczas do użytku Pałacu Kultury i Nauki. Pierwsza wystawa nosiła nazwę "Postęp techniczny w służbie człowieka". Tę datę uważa się za datę reaktywowania placówki po wojnie.
Lata 60. XX wieku - muzeum podejmuje trud: opieki nad szczególnie cennymi zabytkami technicznym w Polsce: Hutą Żelaza w Chlewiskach (zbudowana w 1892 roku) , walcownią i pudlingarną w Sielpi Wielkiej (zbudowana w 1842 roku), kuźniami wodnymi w Gdańsku Oliwie i Starej Kuźnicy oraz - budując Muzeum w Nowej Słupii - nad zachowaniem dziedzictwa technicznego i kulturowego starożytnego hutnictwa świętokrzyskiego.
Wymienionym obiektami opiekuje się do dnia dzisiejszego.
W ciągu ponad 50 lat powojennej działalności Muzeum Techniki zgromadziło cenne zbiory przede wszystkim z zakresu historii polskiej techniki: kolekcję motocykli ze słynnymi motocyklami marki "Sokół", kolekcję odbiorników radiowych - głównie pochodzących z krajowej produkcji, kolekcję instrumentów geodezyjnych, kolekcję przyrządów techniki biurowej, kolekcję mechanizmów grających.
Niektóre z tych kolekcji są największe w kraju.
Znajdują się też w zbiorach obiekty o szczególnej wartości historycznej, jak np. "Machina rachunkowa" konstrukcji warszawskiego zegarmistrza Izraela Abrahama Staffela (1842) czy pierwsza na świecie ręczna kamera filmowa Kazimierza Prószyńskiego (1911).
