Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie

Muzeum Azji i Pacyfiku w 1973 roku w Warszawie z inicjatywy Andrzeja Wawrzyniaka, który przekazał wówczas na rzecz Państwa Polskiego prywatną kolekcję sztuki indonezyjskiej.

Andrzej Wawrzyniak urodził się w 1931 r. w Warszawie. Jako 16-latek wstąpił do Szkoły Jungów PCWM, pływał jako marynarz, a następnie oficer, na statkach Polskiej Marynarki Handlowej. Następnie rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej. Jego pierwszą misją był udział w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie w latach 1956-1960. W ciągu następnych 30 lat pracował i kierował polskimi placówkami w Indonezji, Laosie, Nepalu i Afganistanie. W 1972 r. osiągnął rangę dyplomatyczną ministra pełnomocnego. Jest członkiem Komitetu Nauk Orientalistycznych Polskiej Akademii Nauk oraz wielu towarzystw naukowych i podróżniczych w kraju i za granicę. Zwiedził prawie wszystkie kraje Azji, Australię i znaczną część Oceanii.

Największy wpływ na jego życie i dalsze decyzje miał 9-letni pobyt w Indonezji, przypadający na lata 60-te. Tam Andrzej Wawrzyniak zaczął kolekcjonować białą broń, maski, tkaniny, lalki teatralne, ceramikę, tradycyjną rzeźbę i malarstwo, a także dzieła sztuki współczesnej. Po powrocie do Polski przekazał w 1973 r. liczą ponad 3 tysiące obiektów kolekcję na rzecz państwa. W ten sposób powstało Muzeum Archipelagu Nusantary, a jego założyciel został mianowany kustoszem i dożywotnim dyrektorem.